Koncepcja rankingu ulegała w czasie doskonaleniu, co zostało niżej pokazane: 

W metodologii "Listy 300" konsekwentnie przestrzegane są następujące zasady:

1. Dane źródłowe gromadzone są za pomocą specjalnie zaprojektowanej ankiety, której podstawą wypełnienia jest oficjalnie sporządzane sprawozdania finansowe. Okoliczność ta automatycznie ogranicza zakres uczestników rankingu głównie do jednostek prowadzących systematyczną ewidencję operacji gospodarczych.
2. Dla zapewnienia wysokiego poziomu wiarygodności generowanych informacji stworzono system wielostopniowej weryfikacji danych źródłowych.
3. Zestaw mierników i wskaźników jest obecnie wieloelementowy, tak aby można było ująć w sposób wielopłaszczyznowy dokonania samych przedsiębiorstw oraz efekty oraz efektywność procesów ich przekształceń. Stąd na listach rankingowych znajdują się relacje z zakresu rentowności i efektywności, płynności finansowej i operacyjnej, ryzyka finansowego oraz wypłacalności. Ponadto, w rankingach prezentuje się typowe dla rolnictwa charakterystyki takie jak: powierzchnia użytków rolnych czy wskaźnik bonitacji. 
4. W doborze mierników i wskaźników starano się odzwierciedlić punkty widzenia menedżerów (zarządzających), właścicieli i kredytodawców oraz pozostałych interesariuszy.
5. Ponieważ w rankingu głównym zamieszczane są jednostki o bardzo zróżnicowanym statusie prawno-ekonomicznym i organizacyjnym, odmiennych profilach działalności (typowo rolnicze, rybackie, przetwórcze, handlowo-produkcyjne, usługowe i mieszane), utrudniona jest ich porównywalność. Stąd uzupełnieniem listy podstawowej stały się podrankingi.